Het is eindelijk zover, mijn eerste blog post vanuit Afrika. We zijn net 1 dag terug uit Sierra Leone en volop bezig me de voorbereidingen voor het komende project. Mijn gedachen worden vertraagd door de koorts die mijn amandelontsteking met zich meebrengt. Ik denk na over alle ervaringen uit Sierra Leone, de armoede, het gebrek aan middelen als water en energie, en het karakter van de mensen die ik ontmoet heb.
Sierra Leone is een fantastisch mooi land, het verschil met de dorre woestenij die we tot aan Gambia gezien hebben is een welkome afwisseling. Ik verbaas me over de groene levendigheid van de natuur, de diversiteit aan flora en ik zie de onbegrensde mogelijkheden van het land zonder uberhaupt na te denken over al het goud en diamant dat dit land rijk is. Mijn eerste indruk van rijkdom wordt ruw verstoord door het ritje van het vliegveld richting de pont naar Freetown. De weg is in zeer slechte staat en langs deze hoofdader van handel en economie zie ik niet veel meer dan lemen hutjes met rieten daken. Na een paar kilometer realiseer ik mij dat er nergens hoogspanningsmasten staan. Ik zie mensen lopen met jerrycans op het hoofd en navraag leert dat de mensen kilometers moeten lopen om water te halen.
Als westerlingen in Afrika krijgen wij vaak weinig mee van de armoede en het gebrek aan middelen in een land omdat onze stopplaatsen meestal in grote steden zijn waar water en electriciteit aanwezig zijn. In Makeni is dit anders, hoewel de eerste indruk van het ziekenhuis Westers aandoet merken we al gauw dat stroom hier een heikel puntje is. De generator die het ziekenhuis rijk is draait maar een aantal uren per dag, en ook de watervoorziening valt af en toe weg. Het contrast tussen de ‘natural resources’ en de aanwezige armoede is levensgroot.
Allerlei vragen spoken door mijn hoofd: Hoe kan het dat mensen hier zo arm zijn? Hoe zou je de mensen kunnen helpen? Wat is de oorzaak van deze armoede? De antwoorden op deze vragen liggen niet voor de hand. Geef je geld dan gaan mensen bedelen, geef je hulp dan maak je mensen afhankelijk, doe je niets dan zal het nog een paar honderd jaar duren voor de economie in de buurt komt van bijvoorbeeld een land als Polen.
Als beste oplossing zie ik momenteel ondernemerschap. Door externe investeringen zal de economie sterk groeien. Uitgangspunt hierbij moet zijn “winstgevendheid”, een land als Sierra Leone heeft ongekende mogelijkheden en return on investment zal zeer snel gaan. De grootste barriere voor externe investeerders is de stabilteit van de overheid. De politieke situatie is verre van stabiel en dit brengt grote risico’s met zich mee. Als ideale oplossing zie ik liefdadigheids instellingen die niet te werk gaan als donateurs maar als winstgevende bedrijven. Het Non-profit gedeelte zal dan bestaan uit het opnieuw investeren van de winst in nieuwe winstgevende projecten. Het voordeel voor de non-profit organisatie ligt in het feit dat zij economisch duurzaam bezig zijn en de economie stimuleren. De bevolking zal zien dat ondernemerschap loont.
Ik zie hier een kans voor alle non-profit organisaties om een ommekeer te maken van geld storten naar echt investeren. Hier plukt iedere betrokkene de vruchten van.
Hallow mannehhh,
Wat een verhaal Doenan. Het treft mij als een pijl in het hart. Ik hoop dat de frustratie bij jullie geen poot aan de grond krijgt bij deze aanblik.
Het contrast met wat wij hier voor het graaien hebben is zooo groot. Hoe zijn de mensen zelf gestemd? Zijn ze vol levenslust, staan ze elke dag vol goede moed weer naast hun bed? Onbegrijpelijk dat zij met zo weinig middelen een bestaan hebben. We moeten blijven zorgen dat een ieder met de neus op de feiten wordt gedrukt!! En hopen dat de juiste mensen geprikkeld worden om aan deze situatie een eind te maken.
Ik wens jou, Doenan, een snel herstel toe van je vervelende ontsteking, zodat je vol toewijding, en optimisme voort kan!
Ow man, wat vervelend die ontsteking…ik hoop dat het niet erger wordt! (Bo, I told you to take care of him, man!)
Goede ideeen voor de toekomst van het land, en zeker een goede manier om de economie te stimuleren.
Blijf filmen, schrijven, uitzenden, they’ll have to listen in the end!
Liefs en beterschap.
Hee Doenan,
Zit met verbazing de verhalen te lezen. Het blijft echt schrijnend hoe het daar met de mensen gesteld is. Ik hoop inderdaad dat er mensen zijn die inderdaad actie zullen ondernemen naar aanleiding van dit soort acties…
Ik heb nog even een verwijzing op de G.M site geklust dus ze zullen je verhalen zeker lezen.
Ga iig zo door en beterschap!
Hans RJ
als attente jongeman wil ik jullie graag precies tussen 2 legendarische data nl 4th of july & quatorze juilliet feliciteren met de verjaardagen. Ik vind het doodzonde dat ik nu niet met jullie kan bieren, maar dat komt nog wel.
RJ, ook doodzonde dat je straks je tienerjaren achter je laat,over 3 dagen word je 20, geniet er nog maar even van zou ik zeggen.
Hans ik hoorde dat je ‘gekust’ hebt. Kun je misschien iets specifieker zijn? mag ook over de mail als je dat liever hebt.
Kunnen jullie me even toevoegen voor de nieuwbrief? Elmar krijgt hem en ik niet… Gastons, ik ben behoorlijk trots dat jullie me vrienden zijn, ik vertel zoveel mogelijk mensen over jullie. Veel succes en veel plezier de komende tijd.
RJ