Heej, heeej, pssst, sir, taxi? hey, psst taxi?

Gambia is het land waar wij onze eerste twee projecten bezoeken. Zo zijn we twee dagen naar de waterpiramide geweest. Deze staat in Sibanor, 150 km ten oosten van de hoofdstad Banjul.

De waterpiramide is een door de lokale gemeenschap opgezet project waarbij ze met behulp van de zon water destilleren. Het is de bedoeling dat de geplande winst van de verkoop van dit gedestilleerde water wordt gebruikt voor Dingding Bantaba. Een regionale instantie in samenwerking met CCF (soort van Foster Parents Plan) met kleuterscholen en health clinics. 6 juli zal RTV West hierover een item uitzenden. Twee weken hierna zullen wij een filmpje over dit project op de website laten zien.

De road to Sibanor was echt Afrika: Rood, onverhard en vol met bepakte en bezakte auto’s. Een rit van twee uur waarbij we honderd keer moesten stoppen voor geiten, koeien en varkens. Als ik vee zou hebben dan zou ik ze toch echt niet in de berm te grazen zetten.

De kleuterschool waar we logeerden had 6 klassen met kinderen in de leeftijd van 3 tot 7. Ongeveer 20% van de kinderen hier heeft sponsors uit voornamelijk Amerika. Het geld wat die sponsors geven wordt dan verdeeld over de gehele gemeenschap om zo jaloezie te voorkomen. Het is te vergelijken met het recent in Nederland in opspraak geraakte Foster Parents Plan.

Ik heb alleen weinig van het project mee gekregen. De eer was voor mij om het eerste wc avontuur te ervaren. Een zeer heftig en kort buik griepje zorgde er voor dat ik schipperde tussen bed en wc. Gelukkig was het maar van korte duur.

Het hotel waar wij nu zitten is een goed voorbeeld van TIA, oftewel “This is Africa”. 20 jaar geleden was het chic, maar sindsdien is er aan onderhoud niks gebeurd. Er loopt 30 man personeel rond waarvan minstens de helft geen duidelijk aanwijsbare activiteiten ontplooit. Opvallend zijn ook de alleenstaande en wat oudere toeristen. Zo kijk ik nu uit op het zwembad en zie ik een verlopen veertiger verliefd doen met een veel te jonge en gespierde local.

Maar nog veel opvallender is hier de president. Omringd door geblindeerde mercedessen, beweegt hij zich met 120 km/uur voort in zijn tweeassige verlengde en gepantserde Hummer, uiteraard bewapend met een groot roterend boordkanon. Voor ons geen reden natuurlijk om bij hem op audiëntie te komen, wat we nu dus hard proberen. Ook zijn we druk bezig om voor de Holland Party van de ambassadeur van West Afrika uitgenodigd te worden, welke volgende week zondag the Gambia bezoekt.

Buiten al het serieuze wordt er hier heerlijk op zijn Afrikaans tegen je aangekletst. Denk je rustig op het strand te gaan liggen wordt je om de 5 minuten aan gesproken: “Mister, do you want nuts, drink, massage, horse ride, drink, come to my bar, postcard, tradional wood carving, mango, en werkelijk waar alles wat je je kan bedenken”. Dit op zich is nog wel te overzien, maar er is echt geen moment dat het niet gebeurt.

Morgen, maandag 2 juli, zal weer ons eerste stukje in de Spits te vinden zijn, maar dit keer écht. Ook hebben we de site gedeeltelijk geupdate, waardoor als het goed is er geen error meer op de nieuws pagina staat en er foto’s zijn geplaatst op de overige pagina’s.