Lieve mensen, het is 6 uur ‘s ochtends en na een korte maar welverdiende nachtrust kijk ik uit over de zee. Een louche hotelkamer met koude douche is alles wat ik nodig heb om mij gelukkig te voelen. Het uitzicht is fantastisch en pas na het genieten van de zonsopgang bedenk ik mij het belang van dit foto moment. De totale magie van dit moment is dus niet op foto gevat maar terwijl ik kijk naar het uitzicht wat hier op de foto te zien is denk ik terug aan de laatste paar weken.
Ik ben sinds Douala, Kameroen bezig met het verschepen van onze auto en motoren. Dat de verscheping niet geheel vlekkeloos zou gaan was te verwachten, het werk en de vertraging die we uiteindelijk gehad hebben waren zelfs in het ergste scenario bijna niet denkbaar. Een kleine opsomming. In Douala heeft de expediteur verzuimd een douane papiertje in te vullen, één week vertraging. De boot zou in dertig dagen van Douala naar Mombasa varen met twee overstapjes éénmaal in Valencia, Spanje, en éénmaal in Jedda, Saudi Arabia. Bij de tweede overstap ging het fout, De boot die onze container mee moest gaan nemen was kapot. Op de datum van eigenlijke aankomst in Mombasa, dertig dagen na vertrek van onze container uit Doala, vertrok er een ‘rescue’-boot vanuit Mombasa naar Jedda om onze, en nog vele andere, containers op te halen. Vertraging 12 dagen. Aankomst in Mombasa, Maandag 15 oktober 8 uur ’s ochtends. Voor het eerst in maanden gaat dingen van een leien dakje want de container staat al om 10 uur op de kade. Onze expediteur in Mombasa heeft gezegd dat de hele procedure van het vrij krijgen van de container 2 á 3 dagen zal duren, en ik heb stille hoop woensdag ochtend onze container open te kunnen maken. Na elke dag urenlang met de formaliteiten bezig geweest te zijn hebben we op vrijdag 19 oktober om 9.30 ’s avonds de volle beschikking over onze motoren. Ofschoon te laat en ofschoon ik boos en gefrustreerd ben over de trage gang van zaken lijkt het toch alsof we beloond worden voor ons doorzettingsvermogen want als een geschenk uit de hemel startte de kapotte motor na een aantal keer proberen. De motor rijdt nog steeds zonder problemen. Gisteren na het afhandelen van de laatste details met de expediteur konden we om 4 uur ’s middags wegrijden.
De reis voert zuidwaarts naar LungaLunga de grenspost met Tanzania. Vanaf de grens voert een stoffige zandweg ons richting Dar Es Salam, waar we uiteraard nog niet aankomen. Om 21.30 komen we aan in Tanga, ja zo heet het hier echt! Na het eten ploffen we neer in ons louche hotel om uitgeteld aan een welverdiende nachtrust te beginnen. Als ik wakker wordt krijg ik het geschenk van het uitzicht. De beloning voor alle frustraties van de laatste dagen. Ik kijk terug naar bovenstaande foto en weet dat dit moment me altijd bij zal blijven.
Wat een fantastische ervaring, Doenan!! Heerlijk dat je geniet van deze onvergetelijke momenten.
De fascinatie voor een prachtige natuur.
Super dat alle spullen goed zijn aangekomen en….dat de reparatie aan je motor achterwege kon blijven! Inderdaad kadootjes na die enorme frustratie!! En vergeet niet dat succes vaak vooraf wordt gegaan door tobfases!! Ik wens jullie een nog indrukwekkender tijd naar de eindstreep!!
En…lets be careful outthere!!!
Groetjes van Carla