Schipper mag ik overvaren…

De afgelopen week zijn wij erg druk bezig geweest met informatie inwinnen voor de drie verschillende opties voor het voortzetten van de expeditie. Hieronder onze opties.

1. Ons oude plan aanhouden, vanuit Kameroen via de Centraal Afrikaanse Republiek en Soedan naar Oeganda. De wegen tot aan Bangui zouden redelijk tot slecht zijn, vanaf Bangui zouden deze erbarmelijk slecht worden en de laatste 110 km. naar de grens onbegaanbaar. Tel daar de slechte veiligheidssituatie bij op in zowel de CAR, Soedan en Oeganda en je komt uit op een niet al te beste optie. En hoewel er hier al druk gepraat werd over een tank die ons door rivieren heen zou trekken en een transporthelikopter / Antanov die ons ’t laatste stukje CAR uit zouden helpen, zijn de risico’s die aan deze optie kleven erg groot.Â
2. Via de Westkust richting Kaapstad rijden, vanaf daar omhoog rijden naar Kenia en in ‘verkeerde volgorde’ de overgebleven projecten bezoeken. Hoewel de route via de westkust ook door instabiele landen, zoals Kongo, Democratische Republiek Kongo en Angola loopt, schijnt deze optie betrekkelijk veilig en ‘te doen’ te zijn. De wegen zijn slecht, maar niet zo slecht als het stuk tussen Nigeria en Kameroen, en de grenzen van Angola zijn weer beperkt geopend. Deze optie houdt wel in dat er zo’n 10.000 kilometer extra gereden zal moeten worden over veelal slechte wegen en dat we hierdoor minimaal een maand vertraging op zullen lopen.
3. In Douala onze motoren en de Pathfinder op de boot zetten richting Kenia, en vanaf daar onze tocht voortzetten. De beste optie hiervoor was een boot welke zondag 26 augustus vanuit Douala vertrekt en dan via Spanje en het Suez kanaal naar Mombassa, Kenia vaart en daar precies een maand later arriveert. In de tijd dat de spullen op de boot staan, zouden wij alvast richting Oost Afrika vliegen om daar met het openbaar vervoer vier projecten te verslaan. Als de boot op tijd aankomt, hebben we dan nog een maand om de resterende vier projecten te bezoeken en naar Kaapstad te rijden, waardoor we – zonder verdere tegenslagen – nog volgens planning in Kaapstad aan zullen komen.

Elke avond vergaderden we over de stand van zaken en het bleek al snel dat keuze 3 de meeste reële, veilige en haalbare optie was. De afgelopen twee dagen zijn wij dan ook druk bezig geweest om deze optie te realiseren, waardoor al onze spullen nu in een container staan, deze langs diverse douane instanties is gegaan, is verzegeld en zijn onze Carnets de Passage (document voor het in- en uitvoeren van voertuigen) afgestempeld. De container staat nu nog bij een rederij hier in Douala en zal in de nacht van zondag op maandag aan boord gehesen worden van een schip, wat daarop koers zet richting Mombassa.

Door de gewijzigde route zouden we het bezoeken van de universiteit van Bangui en de universiteit van Juba helaas ook moeten laten varen, maar omdat vooral via de ambassadeur van de CAR er veel tijd en moeite was gestoken in ons bezoek aan de universiteit van Bangui, was het eigenlijk zonde dat hier niets meer mee gebeurde. Zo lagen alle contacten er met de universiteit en stond de ambassadeur garant voor onze veiligheid tijdens ons verblijf in de CAR. Daarom zijn Doenan en Bogdan gisteravond met z’n tweeën vertrokken per vliegtuig naar Bangui om langs de universiteit te gaan. In de tussentijd hebben de vier achterblijvers tijd om video materiaal te editen, het project van E.ON voor te bereiden en vrijdag naar Kampala te vliegen. Bogdan en Doenan zullen zich de dinsdag daarop weer bij het team aansluiten.

Bij het laden van de container werd Nederlandsche zuunigheid nog even gecombineerd met Delfts vernuft. Zo hadden wij de keuze uit een 20 ft. container en een bijna twee maal zo dure 40 ft. container. Om de kosten niet al te ver uit de hand te laten lopen, kozen wij voor de 20 ft. Maar hoe krijg je een auto van 4.85 meter lang en drie motoren van 2,20 meter lang en 60 cm. breed in een container van 5.90 meter? Gewoon, door de motoren aan hun voorwiel op te hangen tegen de achterwand. Nu maar hopen dat de 10 spanbanden, 3 sleeplinten en onze 6 schuimrubber matjes alles netjes op z’n plaats houden.