Na Westelijk Sahara was Mauritanie aan de beurt. Tussen Westelijke Sahara en Mauritanië ligt een bizar stuk niemandsland vol met auto wrakken waar wij op goed geluk onze weg zochten. Later hoorden we dat dit gebied vol met mijnen ligt en dat er nog maar kort geleden een paar Italianen de lucht in zijn gevlogen.
Mauritanië is een minstens zo bizar land:
het bestaat vrij wel alleen maar uit zand en rotsen, het is het enige land ter wereld waar slavernij nog voor komt en het heeft de langste trein van de wereld (2km). Het is arm, onvruchtbaar, veel te heet en door het opgewaaide stof en zand lijkt het of de zon er niet schijnt. Onvoorstelbaar dat hier mensen kunnen wonen.
In de hoofdstad Nouakchott hebben we onze eerste Afrikaan voor de Spits geïnterviewd. Dit was Abdel, een student Franse literatuur. Als het goed is wordt dit aanstaande maandag geplaatst.
Een of andere kamelenboer was zo gastvrij om ons voor het ontbijt uit te nodigen. Hier kregen we o.a. mierzoete thee en kamelenmelk voor geschoteld.
De pathfinder heeft ook voor het eerst vast gezeten. Een kiekje maken zorgde ervoor dat de bandjes in het zand vast kwamen te zitten. Gelukkig hadden we hem er binnen een half uur weer uit.
Na drie dagen rijden door de zinderende hitte zijn we in Sint Louis, Senegal aangekomen. Het verschil met het voornamelijk Arabische Mauritanië is duidelijk zichtbaar. Hier begint het echte Afrika.
Beste avonturiers,
Zoals vele anderen volg ik ook met volle bewondering jullie reis. Super leuk interessant om te zien dat jullie lokale bewoners ontmoet hebben en samen hebben ontbeten. Ik hoop dat er in de toekomst meer fantastische beelden over jullie reis te zien krijg. Heel veel succes met alles.
Take care en tot de volgende nieuws.
Ardavan
Wat een bizarre ervaring lijkt me dat… overal autowrakken en dan achteraf horen dat er nog een hoop blinde mijnen rondzwerven…
Ik wist niet dat kamelen ook melk gaven, ook weer wat geleerd 🙂
Enjoy the trip!!
Bob.
P.S. website is nog niet in de lucht, ben ik mee bezig…
Hi Boyzzzz,
Ik verheug me erop elke keer verder te kunnen lezen in jullie “avonturenboek”, en het is interessant om jullie tussen de locals te zien en hun gastvrijheid te ervaren.
Is ook een welkome afwisseling na al dat zand, denk ik. Ik lift ook telkens met jullie mee via Google Earth (wat fenomenaal)! Ben ook nieuwsgierig waar jullie slapen. En is het moeilijk om onderdak te vinden in een zandbak? We gaan het allemaal nog horen, hoop ik.
Be carefull outthere!!!!
Tot het volgende hoofdstuk!
WOW!
Te gek zeg.. ben benieuwd naar de projecten!!
En naar de volgende filmpjes Uzi!
Super wat jullie doen 🙂
ps. Zou leuk zijn als jullie het route kaartje up to date houden 😀
Echt helemaal super om jullie ervaring zo te blijven lezen!
Supermooie woestijn foto’s! Beginnen jullie aan de hitte te wennen met al die bescherming? Het lijkt erop dat alles (redelijk) soepel gaat, ik hoop dat het zo blijft!
Grappige ervaring aan deze kant: ik probeerde jullie route te volgen op een atlas, maar het was zo’n oude atlas dat jullie door de Spaanse Sahara aan het rijden waren! Dat laatste gebied wat nog Spaans is geweest is tegenwordig Western-Sahara (wordt geclaimd door Marokko als Zuid-Marokko) en een klein stukje Mauritanie nu. Ga vooral door met het vermelden van steden, dan kunnen wij hier jullie route goed volgen!
Wanneer staat het eerste bezoek aan een sustainable-project gepland?
Liefs uit het regenachtige Nederland,