We schrijven 12 november met al meer dan 3 maanden Afrika achter ons. Ik denk een goed moment voor een kleine opsomming van getallen. Gedurende de laatste drie maanden hebben/zijn we:
17.000 km over land afgelegd
96 dagen onderweg
96 avondmaaltijden waarvan 54 rijst met kip ( behalve Doenan dan) gegeten
21 landen bezocht
Op het slechtste stuk weg 200 meter in 4 uur doorgeploeterd
8 projecten bezocht
6 keer goed verkeerd gereden
1 woestijn doorkruist
1 motor ongeluk overleefd
1 keer de evenaar overgestoken
Het 21ste land wat we aan doen is dus Kenia. Er is hier een groot aanbod aan wildparken waarvan de Masai Mara de bekendste is. Wij hebben het minder bekende en stukken kleinere Hell’s Gate National Park bezocht en dit wel op de fiets.
De echte killers zoals leeuwen en neushoorns ontbreken hier en daarom is het mogelijk om op de fiets het park te betreden. Het was na een halve dag in de zinderende zon een behoorlijke uitputtingslag met bij sommige van ons verschijnselen van uitdroging, maar uiteindelijk toch zeker de moeite waard. Het was een aparte ervaring om door de Afrikaanse savanne te fietsen met zebra’s, antilopen en giraffen op een paar meter afstand.
Om bij het fietsen te blijven en om af te sluiten een vanzelfsprekend weetje: Fietsen is rendabeler dan autorijden. Dit blijkt uit de volgende vergelijking: Een kilometer fietsen vergt van de fietser 100 kiloJoule energie. Een kilometer lopen 230 kJ. Een kilometer met de auto in de stad vraagt 3.700 kJ energie – en op de snelweg 2.400 kJ.
Dan doen wij het als kikkerlandje op duurzaamheids gebied toch best wel goed met relatief de meeste fietsers ter wereld.
                                                
hey heren!
heerlijk om jullie avonturen te lezen. keep them coming!
na het lezen van hans’ informatief stukje over fietsen, voel ik me nu verplicht om mijn lekke band te plakken en morgen weer op de fiets naar mijn werk te gaan 😉
geniet en veel succes voor de komende tijd
nicole (ex-co-collega van hans)
Haai,
Jullie belevenissen lezen is in al die maanden een vast onderdeel geworden van ons leven. Het heeft zelfs iets verslavends, “even kijken hoe het met de jongens gaat”! We delen al jullie emoties, vreugde, angst, optimisme en frustratie, twijfel, en de uiteindelijke opluchting bij calamiteiten/tegenslagen. Wij zijn meegenomen op een groots en uitzonderlijk avontuur.
En…het boek is nog lang niet uit!! Geniet van onvergetelijke momenten en …..laat ze ons weten!!! Tot de volgende keer!
groet van Carla
De eerste keer dat ik me goed voel over nog geen rijbewijs hebben!
btw, het land waar relatief het meest gefietst wordt is Denemarken, niet NL (jammer genoeg)